Amoniak jest związkiem zawierającym azot, który powstaje w jelitach w wyniku rozkładu białek i aminokwasów przez bakterie jelitowe. W zdrowym jelicie większość amoniaku jest wykorzystywana przez mikroorganizmy lub wchłaniana i detoksykowana przez wątrobę. Podwyższone poziomy amoniaku w kale mogą wskazywać na nadmierną fermentację białek, dysbiozę jelitową lub nierównowagę między bakteriami korzystnymi a patogennymi. Wysokie stężenia mogą przyczyniać się do podrażnienia błony śluzowej, stanów zapalnych oraz osłabienia funkcji bariery jelitowej. Poziomy amoniaku są użytecznym wskaźnikiem metabolizmu białek mikrobiologicznych i zdrowia jelit.
Odzwierciedla stopień rozkładu białek i fermentacji w jelitach. Podwyższone poziomy często wskazują na zaburzenie równowagi mikrobiologicznej lub nadmierne spożycie białka.
Potencjalnie tak. Nadmiar amoniaku może podrażniać wyściółkę jelit, sprzyjać stanom zapalnym i wpływać na oś jelitowo-mózgową.
Możliwe przyczyny to diety wysokobiałkowe, niski spożycie błonnika, dysbioza lub zmniejszona konwersja amoniaku przez korzystne bakterie.
Niskie poziomy są zazwyczaj uważane za korzystne, wskazując na efektywną równowagę mikrobiologiczną oraz ograniczone rozkładanie białek.
Strategie mogą obejmować redukcję nadmiaru białka, zwiększenie spożycia fermentowalnych włókien oraz wspieranie zdrowej mikrobioty za pomocą probiotyków lub prebiotyków.